ქალები ქალებისათვის

მაშინ როცა პროექტს ვიწყებდით ვფიქრობდით,  რომ საკმაოდ მნიშვნელოვანი გამოწვევების წინაშე ვიდექით,  „სამცხე-ჯავახეთის მედია ცენტრის“ ძირითადად ქალებით დაკომპლექტებული გუნდი,  ქალების პრობლემების გამოვლენას და შემდეგ ამ საკითხების  ადვოკატირებას ვგეგმავდით. პროექტსაც ასე დავარქვით „ქალები ქალებისათვის“
სამიზნე რეგიონებად ქვემო ქართლი და სამცხე-ჯავახეთი შევარჩიეთ, ეთნიკური ქართველებით, სომხებით და აზერბაიჯანელებით დასახლებული მუნიციპალიტეტები. პირველი ნაბიჯი ამ გეოგრაფიულ არეალში 12 ქალის შერჩევა იყო, სათქმელად მარტივია, მაგრამ საკმაოდ რთული აღმოჩნდა ბორჯომში, ნინოწმინდაში, მარნეულსა და ახალციხეში აქტიურ ქალთა ჯგუფის შექმნა, გასათვალისწინებელი იყო ქალების  მოტივაცია და სურვილი, ემუშავათ საკუთარ რეგიონებში ქალების პრობლემების იდენტიფიცირებაზე.
ყველაფერი ამით არ უნდა დასრულებულიყო,  გამოვლენილი საკითხები „ქალთა სამოქალაქო საბჭოს“ (ასე დავრქვით 12 ქალით დაკომპლექტებულ ჯგუფს) პოლიტიკური პარტიებისთვის და ადგილობრივი თვითმმართველობებისთვის უნდა გაეცნოთ, შემდგომში მათზე რეაგირების მიზნით.
თითოეულ მუნიციპალიტეტში 3-3 ქალი შეირჩა, მათ შორის თითო ადგილობრივი მედიის ჟურნალისტი. 

„ქალთა სამოქალაქო საბჭოს“ წევრებს ჩაუტარდათ ტრენინგები, გაეცნენ თვითმმართველობის უფლებებს და მოვალეობებს, საარჩევნო კოდექსში შესულ ცვლილებებს, კვლევების ჩატარების მეთოდებს, გუნდში მუშაობის უნარებს და მედიასთან ურთიერთობის ხერხებს.
ამის შემდეგ კი პროექტის ყველაზე აქტიური და საინეტერესო ნაწილი დაიწყო. შეხვედრები სხვადასხვა თემში მცხოვრებ ქალებთან.
დადიოდნენ სოფლებში, ქალაქის უბნებში, ხვდებოდნენ ქალებს და ეცნობოდნენ მათ გულისტკივილს, გამოწვევები მსგავსი იყო, ყოფითი პრობლემები, ინფრასტრუქტურა, უბაღობა, მარტოხელა დედების შემწეობის საკითხები.

ხშირად იმასაც ისმენდნენ, რომ კარგი იყო სოფლებში ქალების მისვლა, ქალები ქალებთან მეტ გულწრფელობას იჩენდნენ.
სულ 24 შეხვედრა ჩაატარეს, ეს შეხვედრები სოფლების ცენტრში ე.წ თავშეყრის ადგილებზე, კლუბებში, სარიტუალო დარბაზებში, სადარბაზოებში და ოჯახებშიც ტარდებოდა.

პროექტი ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების პერიოდში მიმდინარეობდა და დაიგეგმა დისკუსიები ოთხივე მუნიციპალიტეტის მერობის კანდიდატებთან, ჩამოწერილი და პრიორიტეტებად დალაგებული საკითხები ქალებმა სატელევიზიო დისკუსიებში მოწვეულ მერობის კანდიდატებს გააცნეს, იყო დაპირებებიც, რომ გამარჯვების შემთხვევაში ამ პრობლემების ხელახლა გადახედვა მოხდებოდა. 

ჩაიარა არჩევნებმა და „ქალთა სამოქალაქო საბჭოს“ წევრები ამჯერად გამარჯვებულ მერებს და საკრებულოს წარმომადგენლებს ესტუმრნენ კვლავ პრობლემების ნუსხით და დანაპირებების შესრულების მოთხოვნით. ადგილობრივი თვითმმართველობების გამარჯვებულმა კანდიდატებმა ამჯერად პრობლემების 2018 წლის ბიუჯეტში ასახვის და მოგვარების დაპირება გასცეს.

დადგა პროექტის ბოლო ეტაპის და შედეგების დათვლის დრო, აქ უკვე ქალებს ადგილობრივი ბიუჯეტების გადახედვა და თვითმმართველობების პირველი პირების დანაპირების დოკუმენტებში ძებნა მოუხდათ. რამდენიმეთვიან აქტიურ შრომას უკვალოდ არ ჩაუვლია, როგორც იქნა ქალების ხმა მივიდა გადაწყვეტილების მიმღებ პირებამდე და ასახვა დოკუმენტალურადაც პოვა.

• სამოქალაქო საბჭოს წევრებმა უკვე ზუსტად იციან, რომ მაგალითად ბორჯომში სოფელ ქვაბისხევში მცხოვრებ ქალებს, რომლებიც დასახლებაში საბავშვო ბაღის გახსნას ითხოვდნენ ბაღს ამ ეტაპზე ვარ გაუხსნიან, მცირე კონტიგენტის გამო, მაგრამ ტრანსპორტს მათი შვილების უახლოესი სოფლის ბაღში ყოველდღიურად სატარებლად 2018 წლის დასაწყისიდან დაუნიშნავენ.
• მარნეულში ქალებთან შეხვედრაზე ერთ-ერთი ყველაზე აქტუალური უპატრონო ძაღლები იყო, დედებს მცირეწლოვანი შვილების სკოლაში მარტო გაშვების ეშინოდათ და უკვე წლების განმავლობაში ამ საკითხის მოგვარებას მუნიციპალიტეტის ხელმძღვანელობას სთხოვდნენ, საკითხი უკვე დაიძრა და მარნეულის 2018 წლის ბიუჯეტში გათვალისწინებულია უპატრონო ძაღლების ვაქცინაცია და მათი თავშესაფარში გადაყვანა.
• ნინოწმინდაში სოფელ სათხაში ქალები ყველაზე მეტად სასმელი წყლის პრობლემაზე საუბრობდნენ, ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტის ბიუჯეტში უკვე გათვალისწინებულია ამ სოფელში წყლის სისტემის რეაბილიტაცია.
• ასევე დაკმაყოფილდა ქალების მოთხოვნა და თუ აქამდე საბავშვო ბაღები ნინოწმინდის რამდენიმე სოფელში 3-4 საათი მუშაობდნენ, ახლა ბაღებში სამუშაო საათების ხანგრძლივობა გაიზარდა.

მოკლედ პროექტის დაწყებამდე გამოწვევებზე ნერვიულობა უსაფუძვლო აღმოჩნდა!
მერე რა,  რომ ზოგიერთ სოფელში ქალებთან შეხვედრამდე მათი მეუღლეების, ძმებისა და მამამთილების აგრესიასთან გამკლავება მოგვიხდა,
მერე რაა რომ ზოგიერთმა პოლიტიკოსმა არჩევნებამდე ჩვენთან შეხვედრაზე უარი თქვა,
მერე რაა, რომ ქალების ძალიან მცირე ნაწილი სკეპტიკურად გვიყურებდა,
მთავარია რომ პროექტმა ბევრი ქალი და ასევე ბევრი გადაწყვეტილების მიმღები პირი დააფიქრა, ბევრი პრობლემა გამოავლინა და რაც ჩვენთვის ალბათ ყველაზე მნიშვნელოვანია მათი ნაწილის გადაწყვეტა დაიწყო.