“Dünyada bir pişiyin sevgisindən daha böyük bir hədiyyə ola bilərmi?”

T.S.Eliot şeirlərində tez-tez pişikləri tərənnüm edib. Onun “Cats” (“Pişiklər”) və pişiklərə həsr etdiyi 15 şeirdən ibarət “Yaşlı siçanın pişik bələdçisi” adlı əsərləri daha məşhurdur.

Narkotikdən istifadə edən yazarın yazılarında vəhşilik, kobudluq hiss edilsə də, pişiklərə olan sevgisi, onun nə qədər həssas olduğundan xəbər verir. “İçimdəki pişik” adlı avtobioqrafik, qısa roman yazan U.Berrouzun ölmədən əvvəl yazdığı son sətirləri də pişiklərlə bağlı olub. O, son dəfə qələmi əlinə alanda 4 pişiyinə qarşı olan sevgisindən bəhs edib:
“Problemləri təkcə sevgi ilə həll etmək olar. Mənim Fletç, Ruski, Spunir və Kalikoya qarşı hiss etdiyim sevgi ilə… Sevgi təbii ağrıkəsicidir".

Amerikanın ən məşhur yumoristi və yazarlarından olan Mark Tven də pişikləri çox sevib. Bir dəfə yazarın sevimli, qara pişiyi Bambino itib. Mark Tven “American” jurnalına elan verərək pişiyini tapıb gətirənə 5 dollar mükafat verəcəyini bildirib.

Günlərin bir günü məşhur yazara altı barmağı olan (nadir hallarda pişiklərin baş barmağı olur) “Qartopu” adlı bir pişik hədiyyə edirlər. O gündən etibarən pişik Heminqueyin ən yaxın dostuna çevrilir. Hətta yazar 1931-ci ildə yeni evinə köçəndə Qartopunu da özü ilə aparır və onun nəsil artırması üçün şərait yaradır. Hazırda həmin evin yaxınlıqlarında Qartopunun 50-dən çox nəvəsi yaşayır. Bu 6 barmaqlı pişiklərə “Heminquey pişikləri” deyənlər də var.

Pişiklərə insanlardan daha çox hörmət edən biri varsa, o da Semyuel Conson olub. Ceyms Bossuelin qələmə aldığı “Semyuel Consonun həyatı” adlı avtobioqrafik əsərdə yazarın pişiklərə nə qədər dəyər verdiyi vurğulanıb.
C.Bossuelin yazdığına görə, S.Conson pişiyinə lüks qidalar yedizdirib. Hər gün pişiyi üçün stridiya alan yazar pişiyindən xoşu gəlməyən köməkçilərini işdən qovubmuş. Yazıçı hətta Londondakı evinin önünə pişiyinin heykəlini qoydurub.

Uilyam Batler də pişik sevən ədiblərdən olub. O, “Pişik və Ay” şeirində özünü pişiyə, sevdiyi qadını isə Aya bənzədib.

Yazarın müasirləri onun adamayovuşmaz olduğunu deyirdilər. “İnsanlarla danışmaq məcburiyyətində qalmayanda daha yaradıcı oluram” deyən P.Haysmit deyilənlərə görə, yemək yeyəndə, yazanda, hətta yatanda da pişiklərini yanından ayırmayıb.

Ədəbiyyat tarixinə iz qoymuş ən önəmli yazarlardan biri olan Ç.Dikkensin “Dünyada bir pişiyin sevgisindən daha böyük bir hədiyyə ola bilərmi?” sözü onun bu canlılara olan sevgisini ən yaxşı şəkildə əks etdirir. Deyilənə görə, yazarın pişikləri çox ağıllı və dəcəl olublar. Onlar acanda və ya susayanda saatlarla yazı masasından qalxmayan Dikkensin diqqətini çəkmək üçün onun şamını söndürürlərmiş. 1862-ci ildə yazarın ən sevimli pişiyi Bob ölür. Dikkens o qədər kədərlənir ki, onun tüklərini fildişindən hazırlanan bir əşyanın içərisinə qoyub xatirə kimi saxlayır.

Fantastik janrda yazan Nil Qeyman əsərlərinin əksəriyyətində öz pişikləri “Hermion”, “Pod”, “Zoe”, “Prensen” və “Hindistanqozu” haqqında yazıb.

Yazar və şair U.Karlos da pişiklərlə dostluq edib. O, “Poem (As the Cat)” adlı şeirini pişiklərə həsr edib.

Dedektiv romanları ilə tanınan R.Çandler qadınlara, bir də pişiklərə heyran olub. Pişiyi “Taki” haqqında “Pişiyimiz çox dəcəldir. Bəzən elə qışqırır ki, insanın qanı donur. Axşam saat 8-də süd içir, amma bunun üçün yarım saat öncədən haray-həşir salmağa başlayır”, – deyən Reymond Çandler əsərlərində tez-tez pişiklərə yer verib.